Mały trolik

Przedwczoraj przyjaciółka z dawnych lat została po raz kolejny babcią. Jakoś trudno mi uświadomić sobie upływ czasu. Tylko naprawdę dzieci o nim świadczą. Bo jeszcze nie tak dawno młoda Mama jak papużka powtarzała prosząc o ciastko:- Mówi się poproszę :D
A Jej Siostra-mama trójki-zmożona życiem spała w pozycji embrionalnej w zagłębieniu wykopanym przez psa pod krzakiem porzeczki. Chodziła, biegała i padła. Królicek :DD
I nie tak dawno pierworodna siedziała na nocniczku wołając:-patika, patika daci :D
Młody na golasa polował na koniki polne wśród wysokiej trawy, a najmłodsza odmawiała wyjścia na taras na bosaczka, bo nagrzany słońcem parzył małe stópki. Kiedy to było?

Tak dawno i przed chwilą :(
Mały szurpaty łebek sterczał znad poręczy łóżeczka i zaczepiał, śmiał się, łykał gluty, złościł się, podskakiwał, raczkował, podnosił się przy pomocy szczebelków, padał. Każde tak samo a jednak zupełnie inaczej w sobie tylko właściwy sposób.
Pierwsze zabawy własnymi paluszkami. I preferencje już od początku. To fajne, tamto be. I usypianie. Każde inaczej. Najstarsza najlepiej zasypiała zawinięta w kukiełkę. Otulona odpływała. Wolne kończyny ja rozpraszały. Wiły się własnym życiem. poTomek padał w locie wysprzątawszy sobie łóżeczko. Wywalał wszystko poza. A najmłodsza padała gdy nie było nawet odrobiny miejsca w brzuszku. Padała na chwilę, bo przerób miała kosmiczny :D
Małe człowieki z własnym charakterem od początku. Miniaturki niosące w sobie przeszłość otwarte na przyszłość. Nieuchronnie wtapiające się w życie, poznające je na swój własny sposób, zbierające doświadczenia.
Kiedy to było gdy śpiewałyśmy:-na prawo most, na lewo most..., i bajki Natalki. Kiedy to było gdy śmiechem rozbrzmiewał dom, gdy poTomek szalał naśladując figury z płaskorzeźb egipskich, a Dzieciątko godzinami bawiło się słoiczkami z przyprawami udając, że to król i królewna i prowadząc zawiłe dialogi w ich imieniu:-ach królu...ach królewno...
Czas przysiadów i pompek za wykroczenia minął. Czas posłuszeństwa też. Życia rytmem ustalonym przez mamę. Każde ma swoją melodię, swój czas, swoje przemijanie. Ja mam wspomnienia - najpiękniejsze ze wszystkich.