1. To samo nie może być i nie być - jednocześnie i pod tym samym względem. ( zasada sprzeczności - niesprzeczności )
2. Co jest - jest! Czego nie ma - nie ma! ( zasada tożsamości )
3. Jakakolwiek rzecz jest, albo nie jest. (zasada wyłączonego środka )
4. Nic nie istnieje bez wystarczającego powodu ( zasada racji dostatecznej )
5. Cokolwiek zmienia się, zmienia się pod wpływem czegoś innego ( zasada ruchu )
6. Cokolwiek przechodzi z nieistnienia do istnienia, otrzymuje istnienie od bytu innego. ( zasada przyczynowości )
Nic się nie dzieje bez przyczyny
Każdy skutek ma swoją przyczynę
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Szkic dowodu:
-każdy skutek ma swoją przyczynę -> świat jest skutkiem -> świat ma swoją przyczynę
ciąg przyczyn sprawczych musi być zakończony przyczyną pierwszą nieutworzoną, nie stworzoną, nie wypróbowaną, którą nazywamy BOGIEM.
BÓG nie ma swojej przyczyny sprawczej, ma natomiast swój powód dostateczny. Mianowicie powodem Jego istnienia jest sama Jego istota. Byt samoistny, Byt sam od siebie.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wszystko co się zmienia, zmienia się pod wpływem czegoś innego -> świat się zmienia -> A więc świat się zmienia pod wpływem czegoś innego pozaświatowego.
Nieskończony ciąg zmian jest absurdem. - z tym bym już polemizowała jak.
Bóg materialny? materia zależna jest od praw fizycznych, uzależniona od woli człowieka. Nie ma w sobie wystarczającego powodu dla swego istnienia. Nie jest koniecznym istnienie wszystkiego co znamy. Był czas gdy nas nie nie było i będzie gdy nas nie będzie. To samo można powiedzieć o zwierzętach, roślinach. Ziemi, Wszechświecie.
skoro zatem wszystkie rzeczy istniejące na świevie są niekonieczne i wszystkie mogłyby nie istnieć, oczywista, że ich byt czyli egzystencja nie zależy do ich własnej istoty - żadna z tych rzeczy nie ma racji bytu w sobie, ale musiała go otrzymać od drugiej istoty, istniejącej przed nim. A ta znów, jeśli nie jest konieczna, otrzymała swój byt od trzeciej istoty. Cofając się ku początkowi, musimy dojść do jestestwa pierwszego, które od żadnego bytu nie mogło swego bytu otrzymać. To pierwsze nie mogło z czasem powstać, ono musiało istnieć od zawsze. GDYBY BOWIEM TO PIERWSZE JESTESTWO CHOCIAŻ CHWILĘ NIE ISTNIAŁO, NIC BY NIE ISTNIAŁO, NIC BY NIE MOGŁO ZAISTNIEĆ. nie mogło, bo z nicości nic własną mocą nie powstanie.
A zatem ta pierwsza istota musiała istnieć zawsze i KONIECZNOŚĆ istnienia jest jej cechą istotną, Cechą wyróżniającą ją od wszystkich innych jestestw przygodnych czyli niekoniecznych.
2. Co jest - jest! Czego nie ma - nie ma! ( zasada tożsamości )
3. Jakakolwiek rzecz jest, albo nie jest. (zasada wyłączonego środka )
4. Nic nie istnieje bez wystarczającego powodu ( zasada racji dostatecznej )
5. Cokolwiek zmienia się, zmienia się pod wpływem czegoś innego ( zasada ruchu )
6. Cokolwiek przechodzi z nieistnienia do istnienia, otrzymuje istnienie od bytu innego. ( zasada przyczynowości )
Nic się nie dzieje bez przyczyny
Każdy skutek ma swoją przyczynę
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Szkic dowodu:
-każdy skutek ma swoją przyczynę -> świat jest skutkiem -> świat ma swoją przyczynę
ciąg przyczyn sprawczych musi być zakończony przyczyną pierwszą nieutworzoną, nie stworzoną, nie wypróbowaną, którą nazywamy BOGIEM.
BÓG nie ma swojej przyczyny sprawczej, ma natomiast swój powód dostateczny. Mianowicie powodem Jego istnienia jest sama Jego istota. Byt samoistny, Byt sam od siebie.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wszystko co się zmienia, zmienia się pod wpływem czegoś innego -> świat się zmienia -> A więc świat się zmienia pod wpływem czegoś innego pozaświatowego.
Nieskończony ciąg zmian jest absurdem. - z tym bym już polemizowała jak.
Bóg materialny? materia zależna jest od praw fizycznych, uzależniona od woli człowieka. Nie ma w sobie wystarczającego powodu dla swego istnienia. Nie jest koniecznym istnienie wszystkiego co znamy. Był czas gdy nas nie nie było i będzie gdy nas nie będzie. To samo można powiedzieć o zwierzętach, roślinach. Ziemi, Wszechświecie.
skoro zatem wszystkie rzeczy istniejące na świevie są niekonieczne i wszystkie mogłyby nie istnieć, oczywista, że ich byt czyli egzystencja nie zależy do ich własnej istoty - żadna z tych rzeczy nie ma racji bytu w sobie, ale musiała go otrzymać od drugiej istoty, istniejącej przed nim. A ta znów, jeśli nie jest konieczna, otrzymała swój byt od trzeciej istoty. Cofając się ku początkowi, musimy dojść do jestestwa pierwszego, które od żadnego bytu nie mogło swego bytu otrzymać. To pierwsze nie mogło z czasem powstać, ono musiało istnieć od zawsze. GDYBY BOWIEM TO PIERWSZE JESTESTWO CHOCIAŻ CHWILĘ NIE ISTNIAŁO, NIC BY NIE ISTNIAŁO, NIC BY NIE MOGŁO ZAISTNIEĆ. nie mogło, bo z nicości nic własną mocą nie powstanie.
A zatem ta pierwsza istota musiała istnieć zawsze i KONIECZNOŚĆ istnienia jest jej cechą istotną, Cechą wyróżniającą ją od wszystkich innych jestestw przygodnych czyli niekoniecznych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz