Zanim

zacznę lekturę blogową, coby się nie sugerować, słów kilka, kilkanaście?
Zatem wizyta składane była. W celach bardzo przyziemnych i dla mnie osobiście sumienie nieustannie gryzących. Ale na razie nic się w tym temacie nie zmieni. Może po..
Było się tym zaczęło a przeszło na tematy zdrowotno-duszno-rodzinne.
W każdym razie miło było.

W domu po staremu poza drobnym-istotnym faktem. Dotyczącym Młądej, ale to Ona sama jak ją najdzie, się uzewnętrzy.
Mikołaj gna ale zupełnie z innej strony. Mikołaju, jesteś kochany :*
Mikołaj właściwy tradycyjnie mnie olał. Ale dajmy Mu jeszcze szansę....

Wizyta w domu była tyż. Spodziewana-niespodziewana. Znaczy się od tygodnia na drzwiach wisiała kartka o terminie wizyty duszpasterskiej. Wisiała i ... fajnie :) Niech wisi. Zajęta swoimi sprawami, deko zamyślona w domowym prawie burdlu zapomniałam na śmierć. Zwłaszcza, że ubiegłem rokiem Papa JeZuita zbiegł od mych drzwi.
I nagle, ding-dong. Śmigamy z Młądą na wyprzódki do drzwi. Młąda szepce-nie wiem kto to? Dopadam do wizjera - Ksiądz! Młąda-nie otwieramy.
Ha! Otwieramy- Drzwi otwarte, gość w dom - paszczę na całe pięrtro ozwieram.
Jezuit wszedł, sam się rozpłaszczył, od razu skumal, że to sztywno nie bedzie :DD
No i - kawy, herbaty?
NIe, dziękuję :)
 no i poleciało, pitu, pitu, gadulenie, śmiech.. zebrałam drobny - śmiechem kraszony opeer, bo dziób mi się nie zamykał,  żem gaduła, despotka, tyran i wogle.
Było miło, radośnie, wesoło. Kasy nie chciał, się był obruszył na sugestię.... czy mówiłam, że Jezuici są the best? I nie z powodu kasy i Papy Francesco.
Przygotowana byłam jak zwykle, czyli żadnych świec, krucyfiksa. On miał swoje wyposażenie :DDD.

Dla zainteresowanych, do komuni można przystąpić bez spowiedzi. I tu nareszcie Kościół jakoś się unormował. Bo to logiczne :DDD